Gar Maceraları Şiiri - Erdal Ceyhan

Ankara Garının üstü camdan
Neler geldi geçti altından
Bir keresinde İsmet İnönü
Bütün ricaliyle göründüydü
Biz iki çocuk tavanda
Kim bilsin kim görsün bizi orada
Bütün manzarayı seyretmiştik
İnönü’yü İstanbul’a göndermiştik.

Atatürk çoktan ebedi uykusunda
Daha Maltepe’deki ebedi istiratgahında
Değil.
Etnografya Müze’sinde geçici yatağında
Etrafı kolaçan eder.
Hırsla bir sağa bir sola döner..

Hitler,Bulgaristan sınırlarında
İçeri girdi girecek, bizim dede
Sınırda asker,korkudan öldü ölecek
İnönü,filmler peşinde,aklında
Bin bir tilki geçer,kuyrukları
Birbirine değmez,derler
Nedense öyle derler…

İşte biz Ankara garında iki velet
Yukardaki camların arasında
İnönü ve ricalini ayan beyan
Gözetleriz. Gelen giden erkanı
Seyrederiz. Yarın mutlaka
Önemli bir şey olacak,belki de
Çörçil’le Adana’da buluşacak
İnönü ona da çare bulur,
İnönü bu,Atatürk’ün arkadaşı değil mi o,
Onun aklının yarısını bile alsa
Yine de her şeyden emin değil mi?
İşte böyle,günler gelir geçer,
Demokrasi gelir ve İnönü merhum
Geri çekilir, Ecevit merhum gelir.
Her şey her şey ne çabuk gelişir
O 27 Mayıs’lar, 22 Eylül’ler filan
Hepsi unutuldu geri kaldı bir fidan
Türkiye Cumhuriyeti,hala genç
Atatürk orada, İnönü yanında
Bilirim uyanıktır ebedi uykularında..
Korurlar bizleri, biz uyusak da
Sokaklarda, alanlarda..
Mazgallarda, koruganlarda.
Onlar korurlar bizi nice asırlar sonra.