Gar Daş Ayırtlaş Yar Baş

GAR DAŞ AYIRTLAŞ YAR BAŞ

Başı ayak, ayakları baş etmek
Düşmana; serveti samândır gardaş
Budur, lânetullâh peşinden gitmek
Demek ki fitnetüz zamandır gardaş

Her nefes alışta, nefes verişte
İki defâ ölüm yaşarız işte
Veremedik, alamadık, finişte
Serüveni hayat, tamamdır gardaş

Günâhlara keffârettir hastalık
Hastalıksız hayat dumandır gardaş
Firavun hiç ağrımadı, mostralık
Mü'min kullarında imândır gardaş

Yetmiş dokuz yıldır kara bahtında
Biz kıvrandırıldık zûlüm kahtında
Çiğnenler bu gün kendi tahtında
Boyuna dolanan yılandır gardaş

Derken: Yeter artık döktüğünüz kan
Rad’gibi gürleyip şimşekçe çakan
Bin dokuz yüz yetmiş dörtte Erbakan
Sırtlarından semer alandır gardaş

Kaderdir Âllâh’ın muhkem kanûnu
Şeytana kul olan anlamaz bunu
Tamamlandığında vâkti merhûnu
Sûâli: çizdiği pilândır gardaş

İlân ediyorlar beldeye, köye
Obamanın kurduğu DAEŞ’ diye
İncirlikler NATO kapanmaz, niye?
Ucu: elindeki kolandır gardaş

Bunu diyen ABD’nin kendisi
Modelleri; Mısır’daki hin sisi
İslâm beldesinde, münkir’an pisi
Hadu arığından dolandır gardaş

Yaşamı, kuramı dilim söylemez
İlâhi düsturu imhâl eylemez
Müslüman: cihada, nasıl gidemez?
Münâfık geride kalandır gardaş

Gönülden gönüle köprü kurumu
Güzel ahlâk, yoktur başka yorumu
Mükedder perişan mazlum, mağduru
Zalimin elinden alandır gardaş

Kim ki: kapatırsa gönül gözünü
Diken görür artık gülün yüzünü
Her kim eritmezse ENE’ buzunu
Yaşarken cahime dalandır gardaş

Yusuf kurtulmağı bekler kuyuda
İzni ilâhiyle arzı mev’ûda
Tekbir ile girdi şimdi pusuda
Hakkın intikâmın alandır gardaş

Düâ müşterek der: Âşık İSLÂMİ
Beni unutmayın düâda emi
Dûâlemde Bayram Cümüa hemi
Rüyetle, bahtı yâr olandır gardaş