gecenin serinliğini örtü yapan gar
trenler çağırıyor koynuna
gül eskiten genç bir kız edasıyla
ıslatacak hasretini yakında
takvim nisan'a durunca
kış, beyazla siyah arası
bir not bırakıyor yolcunun eline
peronda uykusuna konuk bir evsiz
tren sayıyor parmaklarıyla
ölürse, çıkacak yolculuğuna
kalbim, alışıyor bu gar'ın nefesine
Rahmi EmeçKayıt Tarihi : 16.4.2006 18:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rahmi Emeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/16/gar-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)