Gar Şiiri - Ufuk Faruk Köseoğlu

Arkandan en sevdiğin şarkıyı çalıyorum şimdi
Ne kadar kederli bir gece
Sabahı olmayacakmış gibi
Ya da sabahım...
Yine dayanamadım binip gittiğin gardayım.
Ne bu bayram yeriyle kederin birleştiği yer.
Biri ağlar biri güler.
Birinin elinde sigara birinin yüzünde bir gülücük.
Ne kadar çok acı var bu bavullarda bazıların da belki de ufak bir mutluluk.
Ben ise düşmanım bu otobüslere.
Kimse alıp gidemez derdim seni.
Sen kendini alıp gittin kendine.
Biri bağırıyor Ankara, biri İzmir biri Diyarbakır.
Diyemiyorum ki hiçbir otobüs kalkmaz onun kalbine.
Yine sabah oluyor.
Yine yaşıyorum gidişini.
Belki bekliyorumdur gelişini.
İnecekmişsin gibi bakıyorum otobüs kapılarına.
Dilim yalancıydı artık gözümde yalancı.
Nasıl kendime bu kadar yalan söyler oldum.
Acısı bu kadar büyük mü geri bıraktığın sevdanın.
Niye dönmezsin şimdi?
Giderken arkandan su dökmedim diye mi?