Gar Şiiri - Yılmaz Garip

Ayrılmak için soğukta titreşenler,
Elleri cebinde iki büklümdürler.
Kavuşmak için sevinçle bekleşenler,
Bağrı açık gel.. gel.. derler.

Birisi bekler umutsuz, dalgın, düşünceli,
Çınlatır garı bir düdük sesi.
Bir sevinç, bir hüzün alır herkesi,
Ayrılık, umutsuzluk daraltır nefesi.

Kavuşmaktan yana nasipsizler,
Derdini döken hüzünlü bir şarkı söyler.
Vedalaşıp, soğuk vagonlara binenler,
Bir çevre ile el sallayıp, gözyaşı silerler.

Çınlatır garı trenin acı sesi,
Titrer garın devamlı bir müşterisi.
Beynine saplanır hatıraların sisi,
Bu, sisli hatıraların en sislisi...