Gapıcı Silo (Yöresel) Şiiri - Ömer Osman ...

aneyyy! .. aneyyy! ..
tam altı ay oldu Herrandan çıhalı,
aradiğiniz,sorduğuniz yoh valla.
eger aramazsaniz, ben heç aramam ha!
ne de olsa, altı aylıh İsdanbul’lu olmuşem…

aney; buralar bizim köve heç benzemiy
gadiköv diyler amba…
Herrandan, Urfa’dayn bile böyük,
Top goşduranlar buradan çıhış da yoh diyler.
daha mıhdarını bile görmemişem.
buralarda eyle Maho ağa da yoh,
Haydar Paşa var.
tarlasyı,tapanı yoh amba,
trenleri var;
biri gidiy…digeri geliy…
vapurlar da kimiydir sormamışem,
denizin ortasında inek gibi böğürüp duruylar…

aney; işimiz iş valla,
Cano temizlige gidiy,
temizligi de makeneynen yapıymış,
heç de yorulmuy.
hem de esgimemiş esgileri de biye getiriy.
zengin avratlar Canoyu benden bile çoh seviyler...

ben de gapıcı olmuşem.
biye gülmeyin haaa! Valla siye gızaram.
hem gapıcı diyip de geçmeyin! ..
kövümüzdekinden daha çoh evler benden soruluy.
yalanız bi yönedicisi var;
gendisi emekli başçavuş,
biye gan gusduruy.
ne zaman görse;
la Silooooo! ..
gözüyü dörd açacahsan,guş uçurdmayacahsan diy.
aha aney iki tene gözüm var,
eliyi öpmüşem nasıl dörd açaram?
hem guşlar gendileri uçuylar,
valla ben uçurtmuyam…
guş didim de aklıma gelmişdir,
güçcük bacımı,yımırta hırhızlığına göndermiyesen ha,
iki numaradaki dohdor hanm söyledi,
guşlar da grip oluymuş;
hemi de adam gibi hönk-hönk öksürüylermiş.

aney;
apartımandakiler çoh garip insanlar;
hem hısım akraba da degiller,
kirveleri bile yoh.
zeten evlerin yarısı,
Haci Rüsdem efendinin.
haci amba namaz gıldığyını gören yoh
cümmedan,cümmeya Eyip Sultan’a gidiy.
bi de Alamanya’dan çocuhlarım gelecek diyip,
kiracılarını sıh-sıh degişdiriy…

altı numaradaki Sacit beye hortumcu diyler;
hortum satmahla nasıl zengin olmuş,
heç bişey anlamamışem…
onun bitişiginde Agop efendi oturuy;
gapalı çarşıda guyumcuynuş,
çarşı gapalıysa nasıl giriy,
onu da bilmiyem…

beş numarada muallim Kemal bey var;
iki yahası bi araya gelmiymiş,
gelsin diye yarım gün limon satıy,
yahasını da gravatla bi gözel bağlıy…

emekli Mükremin efendi teraz gatta oturuy;
‘’benim memurum işni bilir’’ didiler,
ben bilememişem ahhh…ulan ah diy,
gafasını tuvarlara vuruy.
onun gücü de biye yitiy.
bilet satıy, emmi almıyam diyem,
ya çıharsa Silo can diy,
gafam garışıy.
ya çıhmazsa diyem,
gine gafam garışıy,
anlayacağin,paramın çoğunu hep bilete veriyem.

aney, hele on iki numaradaki süslü Naciye’yi heç sorma;
asansör makenesine heç binmiy.
çarpıh bacahlarını görem diye;
merdivenlerde keklik gibi sekiy,
beni de altdan,alta süzüy…
aha bi de türkü söylüy;
turp gibiyem…turp,turp…
cikida muz…cikida muz diy.

aney saymahla bitmez,
aha yedi numaradaki Sanal beye heç aklım ermiy;
hep bilgisayan makenesinde,
sebbaaha gader çet yapıy.
cigarasini,ekmegini biye aldiriy.
gendinin,bıyığı yoh,gafası da kel diye,
benim garizmatik foturafımla,avratları gandırıy.
bi de, biye;
la Silo içeri virüs bırahmıyasan ha diy.
o dedigini tanımam bilmem aney,
valla gorhuyam...

işde bele aney;
İsdanbul’un daşı torpağı altın demişdin ya,
daha sözünü etdigin altınları bulamamışem.
valla buranın daşı, torpağı da yoh ki,
hep beton yığını.
sordum, başga İsdanbul da yohmuş…

hadi biye müsade şindi;
Avrupa’nın yahasını izlemeye gidiyem,
çaaavvv…