Ganyancı Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Bir gün karşıma çıktı bir ganyancı amca
Paranın pulu önemi yok diyor
Yeter ki yarış atları gibi koş gel bana
Kaybetmezsek, bulduk mu
Başımıza püsküllü bela
Evliyim diyorum inanmıyor
Mutluyum diyorum anlamıyor
Her sabah dokuz otuz da dükkan da
İş verme bahanesi ile konuşma çaba sında
Fırsat buldukça lafı getiriyor, ayrıldığına
Fikirleri uyuş mamış, anlaşamamışlarda
Sorun değilmiş, köşkler villalarda
Ne zaman ne ara, ruhuna dalmışım konuşmamla
Hayda içi erimiş bitmiş bakışımla
Hay Allah nereden musallat oldu bu bana
Bir gün toplamış cesaretini geldi konuşmaya
O arada yirmi beş yaşında genç belirdi kapıda
Sarılıp boynuma, bir öpücük koyunca yanağıma
Kala kaldı ganyancı, sözler dizildi boğazına
Gözlerimin önünde, öyle bir çöküşü vardı ki
Fırladı çıktı kapıdan, ardına bakamadı bir daha
İnanmıyorum, bu kadar saçmalık olur mu ya
Oğlumu sevgilim sandı, bakın şu kart horoza