Ganire Paşayeva bir Kahramandı
Korku bilmez asil Asenaydı
Soysuza karşı kale gibi dimdik
Atam yurdunda açan Ülküydü
Eğilmeyen ve başkaldırandı
Zalimin korktuğu ün ve şandı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim