Ganimet Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Gittin ya bana senden ne kaldıysa
aldım hepsini yanıma
bir de seni karşıma

varmışsın gibi konuştum senle
dedim paylaşalım ganimetleri
bu öğretiler ki her biri bir servet
inan ganimet

yapalım değiş tokuş istersen
sen bendekileri ben sendekileri
sen seversin hadi neyse
sende kalsın kuş
madem ayrıldık
bölüşelim hakça

kafesi boş kalacak ya ziyan etmez
dert mi alırım yenisini
ha bir de süs balıkları bilirsin
benim gözüm vardı öteden beri
sonra düşündüm kü susuz olmaz ölür balık
lazım deniz

büküp dudaklarını dedin yok bende
ne yok mızıkçı
ayrıldık yine mi

hem senin adın da Deniz değil mi
sensiz olmaz

çocuklaşıp adeta küçücük kızlarla
hani beş taş oynardın ya
işte o beş taşlarını

gözyaşlarını tabii ki bir de
görmezdim sanma
akşam olunca karanlıkta parlayan
o inci misali tek taş mı desem
gözyaşlarını

ve nasıl yapıyor
nasıl başarıyorsan
dünyayla olan çetin savaşlarını

gücünü sabrını bana ver
en iyisi sen seni ver beni al yerine

ya da bekletme tez elden gel
ganimetler olsun ikimizin
bölüşmeyelim azalmasın
paylaşalım çoğalsın

sen sen ol
kimseye emanet etme çocukluğunu
gülüşünü kendine sakla

sonra büyürsün büyütürler
eller
bir sürü derdin
tasan olur

hani gittin ya benden
oturup bunları düşündüm
çareler aradım dönmen için

aldım karşıma seni
bi sen söyledin bi ben
varmışsın gibi konuştum senle
hayalinle

yine bir damla
bir damla yaş
gördüm kü deniz gözlerinin koylarında
dedim eyvah ağlıyor mu ne

sen seni ver beni al
kal benimle ya da
gitme bir daha

27/Nisan/2013/Cumartesi/Bodrum

Yüksel Nimet Apel