Bir zamanlar köyümde,
neler olurdu neler.
O yeşil tepelerde,
salınırdı gâniler..
köyümüzün özüydü,
çocukluğun yüzüydü,
her babanın sözüydü,
yapılırdı gâniler.
Tahtadan her tarafı,
sal çevrili etrafı,
dingili,özeği vardı,
bir sanatdı gâniler.
Yaz günleri binerdik,
bayırlardan inerdik,
ganiyi çok severdik,
ne güzeldi gâniler..
Bazen yarış yapardık,
römork bile takardık,
toz dumana katardık,
bir neşeydi gâniler..
katranlıydı dingili,
dönsün diye tekeri,
çekil hele eteri,
ezer seni gâniler..
Her şeyimizdi o bizim,
hatırlar dolar gözüm,
diyeceğim tek sözüm;
Unutulmuş gâniler.
Kayıt Tarihi : 29.11.2022 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gâni, genellikle karadeniz bölgesinde, çocukların eğlencesi olan,tekerlekleri de dahil bütün akşamları tahtadan olan,dört tekerlekli ahşap bir binek aracıdır.Tepelere çıkarak yokuş aşağı binillen eski zamanlarda çok kullanılan bir köy oyuncağıdır.Çeşitli yörelerde değişik isimlerle adlandırılmaktadır. Memleketim olan BOLU Dörtdivan yöresinde ise GÂNİ İsmini taşımaktadır.Ve günümüzde artık pek kullanılmamaktadır.
Teşekkür ederim..Sağolun var olun
TÜM YORUMLAR (1)