Zarif ol, arif ol! arifi tanı,
Gani gönüllü, eli bol ol;
Saygıyla an atanı...
Okşa çocuk başını, düşkünü sırtında taşı
Kim bilebilir ki kimin tamdır imanı;
Ne cananı üz ne de canı...
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
kısa ve öz...
insan ol diyen harika bir çalışma...
saygılar değerli kaleminize...
yüreğiniz dert görmesin...
Yunusça bir şiirdi. Zarif olmak, arif olmak ve çocuk başını okşayabilmek bunlar iyi meziyetlerdir. Ayrıca şiirinize de güzellik katmış, güzel oluş. Eline saylık saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta