Gamzendeki gülüşler

gölge düşürdün gönül hududumun bağına
yel vurdu bağ bahçem dönüştü hazana
günler aylar geçip varınca mevsim bahara
çiçek açsam ne fayda
durmuyor gidiyorsun…

tenhalarda mahşeri yaşayan birisiyim
hüsrana döndürdüğün sevdanın neşesiyim
kaybolmasın diye izlerin bekçisiyim
gör desem ne fayda
bakmıyor gidiyorsun…

şu deli tay gönlümü bulaştırdığın işler
gamzene hapsettirdi gamzendeki gülüşler
ölüme götürse de sana kurduğum düşler
kabul desem ne fayda
duymuyor gidiyorsun…

sevdam mülteci oldu duygularım hercai
hüzünler yoldaş sevinçlerse firari
dem bu demde hayalim de olsa hakiki
kal desem ne fayda
sevmiyor gidiyorsun…

beyhude sanıp düşündün kendi yararını
şimdi kimden sormalı yılların zararını
dönülmez yoldasın vermişsin ya kararını
ne desem nafile
git gidebildiğin kadar
yaktım gemileri/ni
yan yanabildiğim kadar…

mart / 2019