Sana susadığım bu akşamda
Neden acaba ellerim titremekte
Ve kaderim alaycı sözlerle
Bana bir ayrılığı müjdelemekte
Zorla gülemiyor insan
Bir kopuşun yaklaştığı şu anda
Işıklar benim için sönmekte
Ve tuhaf bir hızlanma var zamanda
Fala inanmazdım önceleri
Papatya falının tiryakisiyim şimdi
Ve umutsuzluğum defolup gitsin diye
Açtım pencerelerimi
Aklımdadır daima
Pamuk gibi ellerin
Gözlerini unutmam mümkün değil
Rüzgar alıp götürüyor seni benden
Geriye kırık bir kalp kalıyor
Gamzeli'den..
1970...
1970
Kemal Mutlu 3
Kayıt Tarihi : 13.4.2020 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Mutlu 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/13/gamzeliye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!