Gamzeli Teselli Şiiri - Hülya Çavdar

Ben seni severken sen başkasına yanıyorsun

gidiyorsun...

güller kırmızı kanıyor
martılar karaya vuruyor
hangi felaketi muştulayım!

evimden
mahremimden
benden

gittin...

sağ ayağımla girmiştim bu aşka
inadına sol yanım yama
bir türlü dikiş tutturamadım
şu zıkkımı içebilseydim
dert ortağı yapardım efkarıma

karanlık korkutur çocukluğumdan beri
yetmiyor odamın kırık ışığı
ardına kadar açıyorum perdeleri
gökyüzünü davet ediyorum odama
denizin kokusunu uzaktan alıyorum
gemilerin demir alma vakti değil daha

bir şarkı dinliyorum
hüznü yakışıyor geceme
beni sana götürüyor
sana ''onu''getiriyor

ağlıyorum...

hani diyorum
gamzem olsaydı yüzümde
doldururdu belki gözyaşlarımı
olmazdı boynumda inci
olmazdı göğsümde sancı
hani gamzem olsaydı

bir teselli...

yasaktı sevdan
gitmen iyi oldu aslında(!)
bulmak istersen beni
yar diye gel kapıma
dudak izim bıraktığın yerde

tanırsın!

ucunu ısırmıştım giderken
gelip öpersen

acı bir tat alırsın...