Gamzeli Kadın -2 Şiiri - Kadir Ünlü

Bir kadın tanıdım,
Ne yaraşmış gamzesi,zülâl yüzüne
Gözleri Anzer balı,saçları dalgalı,
Çırpınıyor Karadeniz gibi,
Sevgiye muhtaç sol yanı
Mahsun ve güzel,Gamzeli Kadın.

Gizlemiş acılarını,derin bakışlarına
Bağlamış ömrünü,yavrularına,
Emanetleri Allah’a,
Kaybetmiş eşini,yaralı yüreği,
Evinin direği,Gamzeli Kadın.

Yaşı kırk beş,ya da elli.
Güçlü görünse de yorgun,
Teni buğday,saçları kahve rengi,
Çığlığı sessiz,yüreği girdap,
Gül açıyor gülünce,gamzeli yanağında,
Umudu yüksek,sabrı kaf dağı,
Büyümüş kendi ya,körpe kalmış çocuk kalbi,
Sarılmış hayallerine,kaçıyor şehirden,
Atıyor kendini bağ evine Doğa’ya.
Verecek iyi kalbinin hakkını,yüce yaratan.
Bekliyor sabırla,Gamzeli Kadın.