Seni öyle severim ki seni, sensiz günler düğümlense boğazıma gıkım çıkmaz, severim acını da. Tıkanıp boğulmam, nefesimdir özlemin…
Öyle özlerim ki sayfalarca yazsam seni, kalbime göre bir fırça olur kirpiklerin, batırıp yalnızlığına, baktıkça boyarsın dünyamı
hatıralarınla.Yüzümde çocuksu bir yer gamzer, mutluluk olur bana…
İçimde ne çeşit bir burukluk bırakır bu? Bilemem. Değil ben, en usta şairler bile tanısa anlatamaz.
Kısıp gözlerimi bulanıklaştırırım dünyayı ve derim ki; Ey dünya! acıların da, sızıların da, özlemlerin de yalan, sen de yalansın!
Ama ben gamzeyerek bakarım dünyaya. Olur adı gamzeli dünya.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
