Yüzünü gördüm bu karanlık yerde
Kaşlarını çatmış öylece bakıyordun
İdam sehpasını hazırlayan cellat gibi sertçe
Gözlerinle bana hangi hesabı soruyordun?
Önüme benlikten duvarlarını çıkarmasaydın,gelecektim
Aslında koşmaya hiç de dermanım yokmuş
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
