Sığınmış gölgesi ruhuma
Sükunetin kederi.
Haykırışları duyulmayan tek alem içremde.
Avazı çıktığı kadar yükselen ses,
Sükunetin emri altında.
Albayım umut tükenir de,
Düşler çürür de,
Bir dag başı yalnızlığına insan mahkum olur da,
Issız sokaklarda kimsesizleşir de,
Ruhu alev topuna dönerse şayet,
Uzaklarda bir yerde hasret kaldığı ne varsa,
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!