En çokta kaybettiğini özler insan.
Kokusunu , gülüşünü , sesini ona ait olan her şeyi...
Artık onun olmadığı bir yaşamı yaşamak , onsuzluğa alışmak acı verse de en çok anılara sarılmak ister.
Hüzün, acı , keder sarar bütün bedeninii
Gözyaşıyla , ona olan hasretiyle geçer günleri.
Sonraa buradan beraber geçmiştik , bu fotoğrafta çok güzel gülmüş , burada oturmuştu diyerek acıyı azaltmaya çalışır insan.
Hasretin yarası ne denli derinmiş
Kanadıkça daha da artıyor özlemin
Sensizliği seninleyken yaşamak
Ne denli parçalıyormuş yüreğimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!