Yüreği küçük, ayakları minnacıktı
Gülünce tüm ev halkı güler
Uyuyunca kuşlar bile susardı
Nefesi bahar gibi kokar
Bastığı yerlerde köpüklü sular çağlardı
Papatyalar açardı gözlerinin kıyılarında
Büyüdükçe büyüdü küçük kız
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta