(Cancağızıma...)
Yine yalnızım
sohbetlerimizi demlediğimiz
öksüz kalan mutfağımızda,
seni bulamadım gecenin sessizliğinde,
Neden ağlıyorsunuz?
Feryatlarınız niye?
Ölmedim ben,
Anne baba! ! !
Niye duymuyorsun beni,
Şimdi oturmuşuz da senle,
Sahil boyunca uzanan deryaya karşı,
Tutturmuşuz da bir türkü,
Yakmışız dünyayı!
Satmışız anasını da babasını da,
Kardelen çiçeğini bilir misin?
hani deliveren sevdadır
umutları yeşeren,
üstüne çullanan
beyaz ağırlığa inat,
her kış
Henüz büyüme çağındaydı belli,
Okulluydu,gri pantolonu üstünde.
Ya çıkarmaya vakti olmamıştı,
Ya da değiştirebileceği yedeği yoktu.
Geceyi kıskandıracak derecede kapkara saçları,
İçinde umudunu yitirmek istemeyen,
Bu güneş neden ısıtmıyor içimi
Yetmiyor kuş sesleri
Cıvıltılar bir uğultu gibi geliyor yüreğime
Kan mı bu maviye gizlenmiş
Hicran vardı hayatın her dalında
Vuslatı beklemek alışkanlık olmuştu
Sızılarımız ortaktı annem
Aynı anda düşerdik aklımıza
Bir ses isterdik birbirimizden
Ve gelirdi o ses kalbimizden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!