Dün gece oturdum balkona,
Gecenin zifiri karanlığında,
Seni düşündüm.
Saat gece yarısını çoktan geçmişti.
Şehir sessizliğe bürünmüş,
Bense gecenin sessizliğinde,
O gece karası,
Gözlerinin içine baktıkça,
Dalıp gidiyorum,
Bilinmeyen dünyana,
Sen beni seviyordun
Bende seni
Yanyanayken
Tamamlıyorduk birbirimizi,
Bazen içtiğim su
O gece karası,
Gözlerinin içine baktıkça,
Dalıp gidiyorum,
Bilinmeyen dünyana,
Mutluluk ne demek sizce?
Ben mutluluk kavramını bilmiyorum.
Çünkü hiç mutlu olmadım ki...
Hep acılar çektim.
Hep üzüldüm.
Hep ağladım ağladım,,,,,,
Sen her sabah içime aydınlatan güneşim,
Yaşama kaynağımsın,
Sen içtiğim su,
Yediğim ekmek,
Kısacası herşeyimsin,
Sen içimde öyle bir yer açtın ki,
Çıkartman imkansız,
Sevgin içimde öyle bir büyüyor ki,
Bunu bilemezsin,
Seni sevdiğimi sen bilmesende
Ben hergün seninle
Dün gece seni düşündüm.
Bütün gece boyunca,
Gecenin karanlığında,
Bir ben bir de sen,
Vardın aklımda,
Seni düşünüyorum.
Aklıma düştüğün ilk günden beri,
Bu ıssız,
Kimsenin uğramadığı,
Bu kasabada seni düşünüyorum.
Sen kararmış dünyamın,
Aydınlık güneşi,
Sen küçücük yüreğime,
Sevgi tohumları serpen,
Onları sevginle yeşerten,
Büyütüp filizlendiren,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!