Bir kelime daha ekleyeceğim seni anlattığım cümleye.
Yüklemi ve öznesi olmayacak.
Sadece sen olacaksın içinde.
Görenler anlamayacak.
Sadece sen bileceksin neler olup bittiğini.
Artık seni sıkıyorsa şiirlerim hiç okuma.
Kaldır rafa kelimelerimi,
Ya da denize at cümlelerimi.
Ama bil.
Bir sonraki kelimemin ne olacağını bil.
Bil ki hatırlayasın yaşadıklarımızı.
Çektirdiğin acıların aslında bir önemi yok.
Çünkü sen ne kadar çektirirsen, ben o kadar yazarım.
Acılarımı anlatmamın bir yolu artık bu.
Soranlara unuttum diyorum.
Çünkü bana geri dönersen,
Yeniden başlamak için değil,
Sıfırdan başlamak için dön.
Sanki hiç yaşanmamış gibi olsun.
Ama bilelim, içimizde bir sonraki davranışımızı bilelim.
Yine hata yapalım,
Yine kavga edelim,
Yine barışalım.
Ama hep geri dönmek için bir şansımız olsun.
Birlikte yürüyelim yine o yollardan,
Senin ilk defa elinden tutayım,
İlk baş başa bir yerlere gidelim,
Ve ilk defa öpeyim seni.
Yoksun ve gelmeyeceksin.
Adımı belki milyonlar bilecek,
Ama adını sadece ben bileceğim.
[ 24 Aralık 2012 ]
Faruk KaraKayıt Tarihi : 23.5.2013 11:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!