Gamyemem Şiiri - Orhan Yılmaz

gül kurumuş,
boynunu bükmüş
duydum ki bana darılmış,
su olsam gamyemem...

gözümde duman,
ekin umudu kesmiş,
hasretinden toprak çatlamış,
deli olsa,atsa taşı kuyuya,
su benden çekilmiş,gölge arar
güneş olsam gam yemem...

aslan vazgeçmiş kırallığından,
savurmuş kavuğunu
kurt kocamış gözü görmez,
korkmaz oldu çobanlar
ceylan olsam,kuzu olsam gamyemem

sevdanı ben yarattım da
duydum yar bana darılmış
saçlarını dolasam da boynuma,
kellem gitse gamyemem
bende bu aşk olmazsa,
güzel olsan gamyemem