Gamsız Yürek Şiiri - Özlem Sezer

Gitmedin ve kalmadın da...

İçimde asırlık çınarlar devrilirken, uzaktan seyrettin yıkıntılarımı, bu koskoca denizdeki gel-git leri. Şarkılardan fallar tutup sana gönderdim, serseri yüreğin titresin, üç-beş saniye geçeyim diye aklından. Sadece üç-beş saniye yeterdi, daha fazlasını hiç istemedim.

Hep içimde öldürmek istedim seni.

Git ve gelme diye birdaha. Ama her bir zerremden yeni yeni sen ler doğuyor oysa. Nasıl yapmalıyım bilmiyorum sevgili. Seni nasıl barıştırmalıyım aşkla. Öyle gibi görünse de ben sana küsmedim hiç. Gururum söyledi, ben yaptım, suçlu değilim. Suçlu değildim seni aldatırken, inan istemeden oldu.Nefret ettim senden, kendimden nefret ettim. Öyle kaçmamalıydın bizden, sen sebep oldun yangınıma. Bizi yok ettin, hem de kaç kere bilmiyorum. Bu sevdanın hayatını kurtaran olmak istemedim artık, can yakayım istedim.

Gitmedin ve kalmadın da...

Sesi soluğu kestin, bu yaralı sevdayla bıraktın beni. Keşke gitseydin, sevdaya esir verseydim seni. Ellerini, ellerimden alıp gitseydin. CANIMDAN CAN KOPARDIN OYSA...

Şimdi lanet bir kırmızı var sokağımda. Gezdiğin kaldırımlara yüzümü sürüp, yüreğinin atışını dinliyorum. Yine aynı ses, yine aynı ses..

Gamsız bir yürek atışından başka birşey yokmuş soluğunda. Oysa ben, devrilmez dağlar, koca okyanuslar yarattım senden. Ne diyeyim sana, güle güle git sevgili, hep yaptığın gibi, güle güle git...