Gamsız Hayat Şiiri - Esma Atalay

Gamsız hayat mı?
İçimde taşıdıklarımın tartı değeri
Ölçülmez kilo hesabıyla.
Yok öyle bir ölçü birimi.
Verdim sınavımı ben kendi hesabımla
Kaybetmediğim aklımla!

Vuruyorum DELİLİĞE!
Vuruyor ölü balıklarını yüreğim
Yosun zannettiğim pisliklerle beraber
Asillik denizinde yüzdürdüğüm
Keyfe keder değil kader olan
Sahillerin en derinine.

Deliliğe vuruyorum
Durmuyorum üstünde
Yıkılmışlığın bitmişliğin harcıyla
Yapılmış kumdan kalelerin...

Yok öyle inci tanelerimi
Pıtır pıtır dökemem ziyan, yasak.

" Deliliğe övgü" bir marifet
Aklımı peynir ekmekle yedim.
Ziyade olsun.
Zira;
Olamam artık akıllı bir bedende
Kaybetmedim ama sakladım aklımı
Öğrendim.
Aklı olana yaşatılanlar
Hep tuzak!