Gamlı Nöbetler Şiiri - Pelin Yıldız

yalnız...
aldanmaktan korkuyordum,
titriyordu yollar, titriyordu aldanışlar,
bir aşkım olduğuna inanıyordum kendimce...
kuru bir gözyaşının
ıslak bir toprağın
bir varoluşun, ayakanıp
bana aşkı çanak çömleklere dökerek
koskaca bir evcilik oyununa benzeteceğini
nereden bilebilirdim....
susamış, çatlak toprakların
bir gün su alıp emeceğini
nereden bilebilirim...
dudaklarımın bir gün çatlak bir toprağa
dönüşeceğini..........