Gün oldu çağlayanlar gibi ağladım,
Toprak suya doydu da,
Ben gözyaşına doyamadım.
Gün oldu şuurumu kaybedene dek güldüm,
Kahkahalarımı gökyüzüne, sağır sultana duyurdum.
Hüzünlendim gamlarım Yakub’ a taş çıkardı.
Coştum ara sıra kabıma sığamadım,
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
