Gamlanma! Şiiri - Muhittin Alaca

Gamlanma güzelim, sil gözyaşını,
Gül ki Kırıkhan’da, solmasın güller!
Elif gibi dik dur, eğme başını,
Sev ki yüreğimi, çatlasın eller!

Varlığın can verir, ruhum, özüme,
Gözlerin renk katar, bahar, yazıma,
Sensiz suskun olan, dertli sazıma;
Vur ki mızrap ile, inlesin teller!

Kuğu gibi süzül, nazlı, zariften,
Çöz bu muammayı, kurtar araftan,
Fark etmez yönün hiç, çık bir taraftan;
Es ki dağlarımda, dinmesin yeller!

Ayrılık acısı, ölümden beter,
Sabır azaldıkça, umutlar biter,
Daha çok bekletme, tüketme yeter;
Dön ki bitsin gurbet, açılsın yollar!

Sensin hayalimde, sensin düşümde,
Sevgini taşırım, şu sol döşümde,
Öğütüldük çarkı felek dişinde;
Gel ki son demimiz, geçiyor yıllar!

12.08.2018
Muhittin Alaca