İki kapısı bulunan bir acayip handayım
Bir türlü yüzüm gülmedi efkârdayım gamdayım
Ben beni bende kaybettim ararım bulabilmem
Aksim aynalara vurur zannedersin camdayım
Meğer insan kaybolunca kendisini ararmış
Ömür müddeti bitince ha yok olmuş ha varmış
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta