Ğambur amca Şiiri - Ender Selvi

gambur,gambur üstüne gelince
iki ayak tökezler,bedeniyle
sanmaki,yaşlılık gelmez kimseye
bir tek gambur amca anlatır,bu duyguyu bize

alnı nur gibi aydınlık
hayatı karanlık olsa bile
yorgun elleriyle,
asasını,zor tutuyor nedense
takatı kalmadıgı anlarda
vuruyor asasını yere,sertçe
isyan degil aslında
yorgunluguna,yorulmadım dercesine
işte,böyle dik duruyor,garip amca senelere.....

agzında birinci sıgarasını
taşıyor gittiği heryere
sanki sinirinden,içmekten daha çok,
yiyor sıgarasını,içine içine çektikçe
kaybolan dumanlar,
yitirdiği sıhhati oldugunu bile bile
arka arkaya yakıyor,sıgarası bittikçe
garipliğin,vaz geçilmezini
dolduruyor isyan etmiyen cigerine
her öksürüşünde,atıyor agzına nane şekerinden
işte benim dokturum bu dercesine
aspirin bile kullanmadım evlat diyor
bu sefilliğin lüksü gripin bile almadım diyor
kekik otunu,karanfil tohumunu çigniyor
agzındaki iki dişiyle
kimler sag kaldıki diyor
tütünü olmuyan evlerde
kimler ölümsüz yaşadıki,doktor olan yerlerde
ölüm hak miras helal diyor
haram bilmiyen ilmiyle
banada bu sigara miras kaldı diyor
ölüm girmeden önce
kör topal yaşamaya devam diyor
miladilik tarihi bilgisiyle....
yürü be gambur amca yürü
daha çok ömürler tükedirsin
seni dışlayan,fidanların içinde.....
kulübesine giriyor
bu hayat bana çok lüks dercesine
gambur adını seviyor
çünki tek arkadaşım dercesine
gambur,gambur diyerek
yaşamına devam ediyor
aksayan bedeniyle.......