Senin yüzün gibiydi güneş yar, eskisinden daha aydınlık,
Pırıl pırıldı yine, belki de geçmiş alışkanlığımızdan tanıdık,
Ne ara yollarımız ayrıldı ki; biz hep kardeştik, yardık,
Farkında bile olmadan birbirimizden bıktık,
Gam yüklü bulutlar gibi
Sevdamızın başında dolanıyorduk,