GAM yemem Şiiri - Mustafa Ata

Geçmek bilmiyor zaman
Durmuş saniyeler sanki
Yüreğim doluyor yine
Gamla kederle…
Bir hüzündür kaplıyor yüzümü
Alı koyamıyorum kendimi bir türlü
Seni düşünüp de derinden,derinden
Ahlar çekmekten
Öylesine derin kazınmışsın ki beynime
Gitmek bilmiyor bir türlü
Gözlerimin önünden gülümseyen
Hayalin…
Ah…öyle bir gülümseme ki o
Yüreğimi yakıp kavuran
Seni düşündüğüm her anım da
Göz yaşlarım sel olup akıyor
Kahrediyorum çaresizliğime
Eriyip tükeniyor her geçen gün
Bedenim..
Sensizliğin verdiği hasret ateşiyle
Ah,bir kavuşabilsem mavi gözlüme
Ellerini avuçlarımın arasına alabilsem
Gözlerinin içine bir bakabilsem
Ve…
Ona yüreğimin derinliklerin den
Çıkıp gelen sevgimi haykırıp
Nar kırmızısı dudaklarına bir
Sevgi öpücüğü kondurabilsem
Varya…
İşte o zaman hani derler;
‘’artık ölsem de gam yemem’’
Bende artık ölsem de gam yemem
19.03.08 İzmir