Ki bir destansı gülüşü kaldı aklımda
Sanki cephe almıştı şu kalbimin surlarına
Olanak var mıydı ki hâlâ? Çünkü gülüşleri pek âlâ
Kaybediyorum yanında hep kendimi
Biliyorum imkânsızlığının dilini
Boğulduğum zaman anlar oldum oltamın kinini
Artık aydınlığıma dahi konsan terk ederim tanyerini
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta