Gam Meyhanesi Şiiri - Turgay Adlım

Bu gönül kûyuna artık ne bir kervan uğrar, ne bir selâm.
Bezmi dağılmış bir harâbe, tek yoldaşı hüzünden özge.
Kim bu viranenin mimarı, kim yıktı bendeki bu arş-ı âlâm?
Vefayı unutan, ahdini bozan o zalim sevdadan özge.
Kapım mühürlü, sâkim hicran; kadehimde zehirden bir câm,
Dost bildiğim her yüzde şimdi bir yabancıdan özge.

Bu sükût, bu kahreden sessizlik, ruhuma örülmüş demir bir ağ.
Bir feryat olsam, yankım yine kendi sağır duvarlarıma çarpar.
Dilimde bin yıllık sitem, yüreğimde kor ateşten bir dağ,
Kim anlar bu cehennemin halini, o vefasız yardan özge?
Her gece kendi enkazımda boğulur, her seher olurum derbeder,
Bu dipsiz zindanda sesimi duyan var mı rüzgârdan özge?

Zifiri geceler, bir mihnet deryası… Ben, içinde kırık peymâne.
Ne bir el uzanır tutmaya, ne bir yıldız yol gösterir.
Hayalin sâki olur, her gece zehrini sunar peymâneye,
İçerim ki şifa bulurum, bilirim, yoktur bu derde dermandan özge.
Göz kapaklarımda gurbetin yükü, uyku dediğin bir efsane,
Uyanmak mı? Her sabah aynı kabusa başlamaktan özge.

Dilimde bir volkan ki lâl olmuş, lavı sessizce içime akar,
Boğazımda düğümlenen her kelime, kalbime saplanan bir hançer.
Bu can pazarını, bu gizli mahşeri kim bilir, kim tartar?
Ruhumun en derûnundan gelen o titrek, o içli sedâdan özge.
İnancım yorgun, sabrım tükenmiş, umudum bir mum gibi titrer,
Bu alevi kim harlar, kim söndürür, o kahpe felekten özge?

Ey bağrı benim gibi yanık, ey garip bülbül, derdimiz bir, ağlayalım.
Senin feryadın güle, kanın toprağa; benimki duymayan o sağır yâre.
Kim bilir bu yanışı, kim tanır bu koru tendeki?
Gül dalında tutuşan nâlandan, sineye vuran o yaradan özge.
İnle ki belki arş titreşir, belki bir taşın kalbi sızlar cihanda,
Merhamet umma, bu pazarda her şey yalan, her şey ziyandan özge.

Lâkin ey bîçare gönül! Bu feryadı kes. Yüzünü dergâhına dön.
Sanma ki Sultan-ı Diller derdini bilmez, hâlini görmez.
Bu fani dünya bir mihmanhane, her gelen gider, her mihnet bir dem.
Bâki olan kimdir bu âlemde, o bir tek, o vefâdar Yâr’dan özge?
Kırık kadehsen, seni onaracak Sanatkâr O'dur, bil.
Tutun rahmet ipine; bu fâni pazarda O'ndan başka kâr yoktur artık.