ve beklediklerim son buldu...
Tanrılar konuştu...güldüler son kez...
ve umutlar yok oldu...
şahlanmanın lüzumu yok...
marazlı tüm kafalar...
kör bakışlar...
içimin dinginliği tükendii...
eski bir tarihi anıta duyulan saygı gibi hayat..
yerli yerinde duran...
üstüne argo küfürler yazılmak için kullanılan...
kiminin önünden geçerken tükürdüğü..
kiminin fotoğraf karesine sığdırdığı...
kimi için lüzumsuz...
kimi için simiti önünde böldüğü ama hiç dikkatini çekmediği bi anıt...
var olma yada olmama zorunluluğundan uzak vardı...
tartışmaya hacet yok...
anlam teranelerini sarfetmeyede gerek yok...
ve Tanrılar yine güldü...
kendi yarattıklarına..
kurdukları bu büyük oyuna...
yaşanılan çelişkilere...
kimsenin bilmediği en çok bilindik şeylere...
Kayıt Tarihi : 25.6.2009 01:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!