Gam Gülleri
Men cedde vecede…
Dur; daha rengime varamadım
Ay şafağımdan düşmesin
Gönlün hudutlarına yılmayan yolcuyum
Sırtımda ağır yaralar…
Büyürken gönlüm gülizarlığında gam gülleri
Irak şehir yolculusu bakışlarımdan süzüldü yağmur…
Karanlığı dağıtır iken bakışların
Yıldızlar döküldü avuçlarıma
Yüzümü yüzüne iliştirdiğim beri
Tadı yok yağmur sonrası dolunayın...
Yüreğim mülteci kaçışlarının kar beyazında
Nabzım adınla çalkalandığı vakit çekildi sular…
Senden gayri yüreğim çoraklık ayazına sürgün
Sönmeyen bir yangın ile çaldım kapı kapı adını
Sükûtlarımla kırıldı faylar
Bir bir söndü lambalar kapı ardında
Sabrın çatlaklığında taşlaştı gözyaşlarım
Uğramadı rüzgâr silmedi gözlerimden sevdan taşlarını
Meşguliyetin sonrası umut yerinden kesildi dilimin f’ecri
Siyabend mavisinde duraklayınca akrep
Yelkovan kuşlarına fısıldadım seni…
Ya bir temmuz sabahı kirpiklerin tutulursa göz zatürreme
Unutursan gülüşlerimde acılarını
Çöl çöl dolaşırsa ismin ismim ardına
Ağıtlarında yarılırsa vadiler
Ateşlenirse kalbin sevdamdan yana
Lisanımdan konuşmaya başlarsa bakışların
Kim ağırlayacak gönlün yarasını göğsünde…
Hadi kırma simanı hüznü pençesine
Gönlüm kalu beladan beridir hengâmesinde hasretinin…
Aldırma siyahın gölgesine
Doğacaktır elbet gün vuslata
Suizan etme rüştünü doldurmadı henüz hicran
Az sonra dudaklarının eşiğine konacak sevdam kuşları
Sığınacak avuçlarının sıcaklığına
Ertelenmeyecek bir daha baharlar rengimizden
Hadi toparla gönlümde gönlünü
S’ayıkla bizi…
Arşiv
Ya kalbin tutuşursa yaram izinden
Gülüşlerimden çiçek açarsa yüzün…
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!