Sevdiğini biliyorum ya.
Ölsem bile, gam değil artık.
Kollarında ölüyorum ya.
Ölsem bile, gam değil artık.
Seni sevmekti, benim derdim.
Güllerimi, ellere verdim.
Sevgiyi; Yalnız sende gördüm.
Ölsem bile, gam değil artık.
Son güneşini, bana doğdun.
İçimdeki, zivhiri boğdun.
Aramızdaki, kini kovdun.
Ölsem bile, gam değil artık.
Paksoy; Sevgiyi, sende buldu,
Ardından, koşa koşa soldu.
En sonunda, gönlüne doldu.
Ölsem bile, gam değil artık.
Kayıt Tarihi : 22.5.2014 09:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/22/gam-degil-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!