Gam-dam-ram-tam Şiiri - Yunus Hüseyni

Senin kalbin serin ve derindir
Bal dolu çiçeğe benzer
Her gelen arıya bal koklatır
Bağlamaktır kendine amacın
Peki bir arıya gönül verdin mi
Veremezsin, yüreğin sence huzurdur
Huzur doludur
Gam yaşamayan kalbin
Aşkı nereden bilsin

Sen ve kalbin aşktan muaftır
Esir kilitlenmiş hücreye benzer
Her parlaklığı kirpiklerindir
Peki karanlığa ay ışığı olabildin mi
Olamazsın, sence yüreğin aydınlıktır
Mutluluk doludur
Dam nedir bilmeyen ruhun
Aşkı nereden bilsin

Senin aşk tarifin kahkahadır
Aşkına esiri ağlatmaktır
Sana aşığın kaderi ise
Gözyaşında boğulmaktır
Sen hiç minare gördün mü
Hakk'ın önünde nasıl eğildiğini
Sen eğilemezsin gönlün kibirdir
Ram olmayan yüreğin
Aşkı nereden öğrensin

Sen, sende kaybolmuşsun
Lakin...
Seninle yaşamayanlarla dolusun
Ne bir aşk yaşamışsın yüreğinde
Ne de bir zerre aşk damlatmışsın aşığına
Yaşatamazsın...
Sen, senin esirin olmuşsun
Benliğin sadece ben doludur
Tam Olamazsın işte bu sebepten
Sevmez, asla sevemezsin