Daldın dalgıç gibi kitaplara
çıkışta yüzünde dingin yaz akşamı
gördün güneşte ve gölgede kayaları
ağaçların dallarında yıldızlar vardı
sonsuzluğu dövüyordu dalgalar sayfalarda
Yani çocukluğun doymaz açlıktı
sürekli çağrı... Sonsuz ufka. Oysa
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
