Galip Ol Sen Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

zorba olarak galip olacağıma,
haklı olarak eğilirim,meyve veren dallar kıskanır beni.....

bilmediğin daha önemli bir şey var ki ben biliyorum,
yüreğim biliyor,
ELler bilmesin zaten onlar yabancıdır her şeye.....

sefil parmaklar kenetlenince yerde sürünür sevda yoksunları,
kaç keman eskitebilir şarkılar bilir misin?

söz içimde kalmaz benim düşer kalemimden yapraklara,
bütün sazlar meydan okuyor aşkıma,
atışmak için yanlış ozanın yüreğine dadanmış bütün nefesler....

kaç gömlek üzerimde olursan ol zorbalık efelerin oynayacağı bir oyun değildir.....

galip ol sen.....

ne gözümde tütersin,
ne aklımdan çıkmazsın,
ne ararım seni gecelerin koynunda,
ne de yanarım yokluğuna....

ben yüreği delinmiş ince bulgurlarında taşlarını çoktan ayıkladım nimetimin....

gözlerim kanamaz benim,
kan başka yerden akar yüreğime,
hangi islıkda gitmezse parmak dudağa
o sevdanın peşinde rüzgar olur nefesim.....

havalar da kandırır beni de ben şemsiye açmam inadına,
damlaya damlaya göl bana hasret gider,
kılı kırk yararken şimşekler,çaktığında kopar asıl fırtına......

halbuki derdinin aslında sahtekar gülüşlerin saklanmış,
acaba hangi yerden vursam diye çalmış kemanlarını ellerin,
benim yüreğim ölümsüz,
bakma canımın çekildiğine,
taarruz öncesi geri adımların büyük olur patlaması......

döğüşerek gerçek savaşları kazanırsın,
sevişerek sevdanın kanadına bir tüy daha ekler sanırsın,
değişerek yüreğini ELler kıymet bilir diye düşünme,
altında yatan kemikleri köpekler bile kemirmez.......

üç serçe üçü de başka dalda,
birisinin anası yanında diğerinin babası,
aynı ormanda özlem çeken ağaçlar gibi,
büyümedikçe kavuşmuyor dalları yüce çınarların birbirine....

caddede gezinmek varken ara sokakların ışıkları sönük kalır sevdada,
göstere göstere sevemiyorsan karanlıklar olur sevdalın,
bir mum ışığı yakar oturursun,
her rüzgarda yeniden yakman gerekir AŞK'ı,
erimeden duramazsın ateşin karşısında.....

hiç bir şey umurumda değil diyebilmek için arkada toz bile olmamalı,
gözlerine kaçanları ayıklamak uzun sürebilir,
zaten her şeyi de
SÜRE BİLİR.....

sultanım derken bilmezdim onlar gibi göğsünden çıkacak hançeri,
elmas kaplı,
kınsız,
kansız bir el tutabilir sadece,
arkaya bakmadan vurursun,
baksan,
sen ölürsün minik bir yüreğin gözlerinde.....

ücrasına fidan dikmem ucuz toprakların,
bir gece değil bin gece olsa yine söner o ateşler,
kurtla dost olanın yakındır parçalanması azgın pençelerde.....

ben ki değişik yüreklerin aptalı,
yanlış aşkların suratına burun kıvırmış çılgın,
kendinden eklediği cana canını vermiş diz çöken,
sen çal kemanını,
ben duyamam ahlaksız yayların ok sesini......

ilk görüşte AŞK'ın alfabesinin tek harfini öğrenirsin,
okuma-yazmayı öğrendim sanırsın,
sevdalarda da hep çalışmadığın duygulardan çıkar sorular......

çalışmazsın çünkü görmemişsindir böyle bir şey hayatında.......

yılan beslediğini başka harfler girince hayatına öğrenirsin koynunda......