Galip Bey Şiiri - Abbas Paksoy

Galip Bey
Merhaba diyerek, tuttun elimden.
Hatırımı sordun, tatlı dilinden.
Serinlettin beni, tâ, derinden.
Allah, senden razı olsun, Galip bey.

Seninle başladım, ala vereye.
Getirmedin beni, dalavereye.
Aldırmadın, ufak tefek fireye.
Güzelce, anlaştık gittik, Galip bey.

Verdiğime, hiç itiraz etmedin.
İnatlaşıp, yörebine gitmedin.
Borcu ver diye, başımı ditmedin.
Taksitlere razı oldun, Galip bey.

İstediğimi, anında getirdin.
Sende olmayanı, cepten yetirdin.
Her türlü işimi, hemen bitirdin.
Sen beni, asla yormadın, Galip bey.

Soyadın gibi, sen de dallanasın.
Dünyada yaşadıkça, ballanasın.
Sahtekârlara, hemen çullanasın.
Bunu da, böyle bilesin, Galip bey.

Paksoy’um, ne kadar övse de yetmez.
Ateş olmayan yerde, duman tütmez.
Kalbin doğru oldukça, servet bitmez.
Yoluna, böyle devam et, Galip bey.