Galiba Yoruldu sevdam Şiiri - Hasan Belek

Yaşamımın engebeli yollarında
bir sevdanın masalıydı o,
başlamayan ve dahi bitmeyen bir bilinmezlik mi? ,
ama her an içini titreten...

Vuslat olsa da,
kara yel rüzgarı getirir kokusunu içine,
üfürürüm sevdamı imbat yeline,
ve dahi kara sevda seline...

Galiba yoruldu sevdam,
umudum kalmadı artık,
ucu açıklık yordu gönlümü,
galiba sevda kuşun kanadında...

Yüzüm kızararak yorgun sevdamı haykırıyorum,
ve bir sevdanın masalını yazmaya başladım,
virgülü olup da nokta konmayan masalın,
sen sensiz gel ben bensiz geleyim artık...

Tutuyorum bu sevdanın orucunu,
bir günü seksen yıla bedel,
bu oruç ramazanın on misli on ayı eder,
ama yine de bitmiyor keder...

Hiç bitmeyen bir gün,
evet bitmeyen bir gün isterim yaratandan,
el ele göz göze olan,
başı ve gönlü göğsümde olan bir gün...

Sevdamı haykıra bildiğim,
yüzünü ve gözünü okşaya bildiğim,
özünü ve sözünü gönlüme nakş edebildiğim,
hiç bitmeyen bir gün isterim...

İçimde düğüm oldu,
galiba yoruldu sevdam,
ve bu bir sevda hayali işte,yoksa rüya mı,
ama ne olursa olsun,
o benim gönlüme hep dolsun......

HASAN BELEK 10-09-2016 Balıkesir.