Adını fısıldar her gece rüzgâr,
Kulak verir kalbim, içten bir sızıyla.
Sensizliğe alışmak ne zor, ne ağır,
Geceler geçmiyor, suskun yıldızlarla.
Bir resmin kaldı avuçlarımda,
Solgun bir gül gibi zamanla sararan.
Gözlerin düşer akşamlarıma,
Gönlümde hâlâ seninle çarpan…
Gelsen bir gün, kapım aralık,
Yorgun bir “merhaba” yeter bana.
Bir ömür sustum sensiz, usul usul,
Bir tek seninle başlar yarına.
Kayıt Tarihi : 24.1.2024 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!