Galiba Özledim Seni Şiiri - Meryem Keskin

Bu halimi senden bilme sevgili.
Kendini o kadar”da önemli görme,
“görme sevgili.
Bu yıkım benim.
Bu hasret benim.
Bu sevda benim.
Şimdi sadece, adın geçince aklımdan,
“nefesim düğümleniyor boğazımda,
o kadar işte.
Bazen senden söz edenler oluyor.
Tutayım derken gözyaşlarımı,
Kapanıyor kalbimin odacıkları.
Nefes alamıyorum.
Niyemi söylüyorum bütün bunları?
Bilmem, galiba özledim seni!

Her kayan yıldızda dilek tutuyorum.
Hayaller ve, hayatlar git gelinde kalmış,
“zavallı bir aşık say beni.
Yada, zamanın kıskacında tutuklu kalmış,
“gayri meşru bir direniş.
Bazen aynada seninle konuşuyorum,
Ağzıma geleni sayıyorum.
Bazende sevdiğimi haykırıyorum.
Biraz deliyim biliyorum!

Sana sesleniyorum uzak diyarlardan,
Hercai sevgili.
Bir sualim var sana dinle beni.
Aslı’mı çok sevdi, aşık kerem’i,
Kerem’mi delirdi, aslı gideli.
Efsane bu ya, kimse aslına eremedi.
Kerem aşk odunda, divane deli,
Asl-olan aslı’idi, kerem aşkın bedeli.

Şimdi ben ne aslı’yım, nede onun kerem’i.
Bir deniz feneri gibiyim anlayacağın,
Uzaklara ulaşsa”da ışığım,
Kendi karanlığımı aydınlatamıyorum.
Şimdi adım geçsin aklından,
Hasretle çınlatsın kalbini.
Ve sen hatırla yeniden beni.
Aydınlat bu yorgun deniz fenerinin,
Karanlık yönünü.
Niyemi söylüyorum bütün bunları?
Bilmem, galiba özledim seni!

Yine uykuya hasret gözlerle baktım,
Gökyüzüne.
Seher yıldızının şavkı düştü özüme.
Dualarım damladı,
Alaca karanlığın avuçlarından.
Sus pus olmuş bir anın hesabını veriyorum,
Kendime.
Gecenin kanatlarına yükledim,
Bütün acılarımı.
Her kanat çırpışında,
Acılarım dağıldı gökyüzüne.
Ve gökler ağladı yine,
Zehrini akıttı, günahsız toprağın bağrına!

Hava aydınlanıyor.
Hava aydınlandıkça yıldızlar kayboluyor.
Yıldızlar kayboldukça, uzaklaşıyor,
Gözlerin.
Yine canım yanıyor, hemde çok yanıyor.
Niyemi söylüyorum bütün bunları?
Bilmem, galiba özledim seni!

Bazen uzaklaşıyorum evden.
Birileri çıksa diyorum karşıma,
Senden bahsetse.
İyi olmadığını bensiz hiç iyi olamadığını, söylese diyorum.
Sonra bir korku kaplıyor yüreğimi.
Faili meçhul cinayetlerim geliyor aklıma, cinayetlerim diyorum şaşırma.
Çok öldürdüm seni yüreğimde, yada öldüm seninle.
Yüreğimde kuruldu büyük mahkeme.
Satırlar yargıladı, kalem hüküm verdi.
Ve bir şiir astı bizi darağacına.
Niyemi söylüyorum bütün bunları?
Bilmem, galiba özledim seni!

…….Meryem Keskin…..
…….03.12.2024…….