Ben seni sevmemiştim
Sevmeyecektim...
Ruhun,
Yavaş, yavaş işlendi benliğime
Nakış nakış.
Zamansız zamansız
Hayalin belirdi hayalimde
Ben seni sevmeyecektim.
İsmin aklıma geldiğinde
Yüzümde sebepsizce gülücükler oluştu
Daha bir özler oldum gece yarıları seni
Konuşmak, konuşmak, konuşmak...
Senin sesini duyabilmek ne büyük saadet
Bir lütuf; ulvi bir gaye
Sanki tanrıyla konuşmak gibiydi...
Ben seni sevmeyecektim.
Kendi kendime yeminler etmiştim.
Hayır asla diye.
Ama senin nar-ına gark oldum
Senden kaçarken
Galiba
BEN SANA AŞIK OLDUM.
Kayıt Tarihi : 15.3.2013 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!