Galiba Alaca Karanlikta Kuytu Köşe Bir Yerdeyim
Ömrümün iç sesinden geçiyorum
Sebepsiz dengesiz zigzaklar çizerek
Bazen sade yalnızlığım bana yeter diyorum
Bazen kelebeğe kanat olmak istiyorum
Döndükçe değirmen taşı gibi etrafımda
Buğday gibi ezildiğimi un ufak edildiğimi yudumluyorum.
Ne bu koca mekan benden razı ne ben mekanin ihtişamından
Maya çalınmış sütte tutunamayan yoğurt gibiyim.
Solumda sevgim sağımda saygım desemde
Suskun gönülleri kırıp geçirebiliyorum
Dertlimiyim yoksa derde aşıkmıyım
sevdim mi sevildim mi,
ne evet nede de hayır, bilemiyorum.
Severim diyorum sabredemiyorum
Sabrediyorum sahneye çıkmaya cesaret edemiyorum.
Dedim ya cesaret çembeirnden korkarak geçiyorum.
Karmaşık desenler içinde bir labirenti arßınlıyorum.
Kime sorsam dertli kime sorsam kederli
Ne sevincimiz belli ne de ümidimiz istekli
Gidiyorum bir istikamette sona ulaşmak için
Ne önüm belli ne de arkam güvenli
Bazen kabullenerek , bazen ürkerek bes belli
Bazen de karınca gibi direterek savaşıyorum.
Ne alçakta ne yüksekte orta yerde bir alemetteyim
Galiba gece ile gündüz arasında alaca karanlıkta kuytu köşe bir yerdeyim.
Cevat Çırak
23.11.2023
Kamiloba İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.11.2023 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen bir karamsarlık bir güçsüzlük çöker ya başımıza sanırım öyle bir ana denk geldi bu siir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!