Galiba Şiiri - Can Çalışkan

ne zaman karar versem
uğurlayamıyorum kendimi senden.
aklım kalıyor,
gözüm kalıyor,
kalbim kalıyor,
ben kalıyorum.
elim ayağım buz kesiyor,
nefesim kesiliyor,
sevgim gururuma racon kesiyor da
bileklerini kesmeye hazır umutlarım
senden ümidini kesmiyor.
ne zaman uzağına düşsem senli anılar bir bir hatıramdan düşüyor,
güzelim günün aydınlığından payıma zifiri karanlıklar düşüyor
ömrümden çaldığın uykularım, gülüşünle kendimi bulduğum
en ağır işçi olmaya çoktan razı gelmiş yüreğinin
bir milim bile uzağına düşemiyor.

ne zaman karar versem
uğurlayamıyorum kendimi senden.
gözlerin Bermuda Şeytan Üçgeni,
sözlerin dipsiz ummanların derinlerindeki girdap misali.
ne vakit kaybetsem kendimi
sözlerinden baskın yiyorum
gözlerinden baskın yiyorum
hislerimden baskın yiyorum
kendi ellerimle ele veriyorum kendimi.
kimi zaman tenham oluyorsun
kimi zaman iğne atsan yere düşmeyecek kalabalığım
nereye gitsem yanımda taşıdığım en değerli hazinem
yere göğe sığdıramadığım en kıymetli mucizem.

ne zaman karar versem
uğurlayamıyorum kendimi senden.
"galiba" diyorum...
-galiba hiç bir vakit kalabalığım olamayacaksın ama
ölene dek ben senin tenhalarında gönüllü sürünücem...

Uzaklarda olduğu halde nefes aldığı için şükrettiğimiz sevdiklerimiz var ya hani...
Ne olurdu tüm sevinçlerimizi gün yüzüne salmaya gelselerdi.

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 30.9.2015 17:41:00