Galiba Şiiri - Emre Yıldız Karaman

Nasıl geldim bilmem ki ben bu yaşıma kadar
Aklımda bin bir soru kendi kendimi boğdum
Ömür sandalım ağır yüküm desen hep keder
Belli ki bu vebali taşımak için doğdum

Peşimi bırakmıyor dertler bana öz kardeş
Hiç soluk alma felek kanayan yaramı deş
Yaşadığım her bir an olmuş zemheriye eş
Ben zaten dört mevsimde üşümek için doğdum

Talihi kafalayıp bulmuştum tam arayı
Mutluluktan pay için vermişti ilk sırayı
Aşktan hatıra kalan kabuk tutmuş yarayı
Aklıma her gelişte kaşımak için doğdum

Maziden tek hatıra simsiyah bir renk düşer
Aldığım nefes bile ölüm ile denk düşer
Sevdiğim herkes benden koparken üçer beşer
Çaresiz tek başıma yaşamak için doğdum

Dilime dolamışım bunca ahı eyvahı
Özledim dertsiz geçen geceyi ve sabahı
Kal-u belada iken kıyılan bu nikahı
Bir murad alamadan boşamak için doğdum

11.10.2014