Sonu gelmeyen düşlerimin bir parçası bu
sonu sessizlik...
Düşüncelerimin kaybolduğu sarışın bir hüzün mevsiminde,
düğümlenen boğazım ve dudaklarımdan dökülecek bi kaç kelime...
Hayat bu!
Zamanın durmaz sarkacında sallanan biz,
hangi vakit duracağını bilmeden atan bir kalp gibi,
yaşıyoruz,hissetmiyoruz,sarkaçtan ayrılana dek.
Kaybettiğimiz dakikalar,saatler,günler...yaşamlar...
Elveda demek zormuydu?
Yokolup giden bir mutluluk çemberinde,
içine güneşler doğan insanlara ne oldu?
Yoksa elveda demek içinmiydi tüm güzellikler?
Ya da yanındayken değerini bilmediğin bir mavi hırka,
soğukta titrerken sarılacak ılık bir tebessümmüydü aradığın?
Söylenen bir kaç kelime yeter mi senin için?
Aynı yerden akan bir nehirin akışını değiştirmek gibi,
Hayatları değiştirmek!
Peki ya taşı yerinden oynatmak kadar zormudur
bir kalbi kıpırdatmak?
Adını duyman yeterliyse,
ulaşamıyacağını bile bile,
paylaşmak istiyorsan tüm duygularını
ve eğer doğruysa hissettiklerin
peki aşk nerede?
(05 12 2005)
Görkem İnciKayıt Tarihi : 6.9.2007 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!